Vokal belakang
/ˈvɔ.kal/ IPA: Vokal
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Vokal belakang ialah jenis vokal yang diucapkan dengan letak lidah lebih belakang daripada letak tetapnya. Namun, letaknya itu tak menggangu keluar masuknya udara sehingga tak menciptakan bunyi konsonan. Vokal belakang juga disebut vokal gelap karena ia terdengar lebih berat dan "gelap" daripada vokal depan.[1]
Pada dasarnya, vokal hampir belakang ialah jenis vokal belakang; tiada bahasa yang diketahui membedakan vokal belakang dan hampir belakang berdasarkan pada letak lidah saja.
Kategori "vokal belakang" terdiri atas vokal bernaik dan vokal bertarik.
Artikulasi[sunting | sunting sumber]
Dalam artikulasinya, vokal belakang dapat dikategorikan sebagai vokal bernaik, misal [u], dan vokal bertarik, misal [ɑ].[2]
Daftar sebagian vokal belakang[sunting | sunting sumber]
Disebut daftar sebagian karena daftar di bawah ini tidak mendaftarkan semua jenis vokal belakang, karena ia hanya mendaftarkan yang lumayan sering dijumpai dalam transkripsi Alfabet Fonetik Internasional (API).
Yang mempunyai simbol tersendiri[sunting | sunting sumber]
Vokal belakang yang mempunyai simbol tersendiri pada tabel AFI ialah:
- vokal takbulat tertutup belakang [ɯ]
- vokal bulat tertutup belakang [u]
- vokal bulat hampir tertutup belakang [ʊ]
- vokal takbulat setengah tertutup belakang [ɤ]
- vokal bulat setengah tertutup belakang [o]
- vokal takbulat setengah terbuka belakang [ʌ]
- vokal bulat setengah terbuka belakang [ɔ]
- vokal takbulat terbuka belakang [ɑ]
- vokal bulat terbuka belakang [ɒ]
Yang tak mempunyai simbol tersendiri[sunting | sunting sumber]
Sedangkan yang lumayan sering dijumpai dalam dalam transkripsi AFI, tapi tak mempunyai simbol tersendiri ialah:
- vokal berkempa tertutup belakang [ɯᵝ] atau [uᵝ]
- vokal takbulat hampir tertutup belakang [ɯ̽] or [ʊ̜]
- vokal berkempa hampir tertutup belakang [ɯ̽ᵝ] or [ʊᵝ]
- vokal berkempa setengah tertutup belakang [ɤᵝ] or [oᵝ]
- vokal takbulat tengah belakang [ɤ̞] or [ʌ̝]
- vokal bulat tengah belakang [o̞] or [ɔ̝]
Seperti yang ada di atas, pengucapan suatu vokal depan dapat ditunjukkan melalui penambahan tanda baca di atas huruf (diakritik), misalnya ⟨u̞⟩, ⟨o̝⟩ atau ⟨ʊ̠⟩ dapat digunakan untuk vokal takbulat hampir tertutup belakang.
Lihat pula[sunting | sunting sumber]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Tsur, Reuven (February 1992). The Poetic Mode of Speech Perception. Duke University Press. hlm. 20. ISBN 978-0-8223-1170-6.
- ^ Scott Moisik, Ewa Czaykowska-Higgins, & John H. Esling (2012) "The Epilaryngeal Articulator: A New Conceptual Tool for Understanding Lingual-Laryngeal Contrasts"
| |||||||||||