Rumpun bahasa Tai Tengah

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas
Rumpun bahasa
Tai Tengah
(diperdebatkan)
PersebaranTiongkok, Vietnam
Penggolongan bahasa
Kode bahasa
Glottolognone
deba1238  (Debao–Jingxi–Nung)
Lokasi penuturan
Letak persebaran rumpun bahasa Tai Tengah
 Portal Bahasa
Sunting kotak info
Sunting kotak info • L • B • PW
Info templat
Bantuan penggunaan templat ini


Rumpun bahasa Tai Tengah mencakup dialek-dialek selatan Zhuang, dan berbagai dialek Nung dan Tày di Vietnam Utara.

Rumpun bahasa Tai Tengah berbeda dari rumpun bahasa Tai Utara karena Tai Tengah membedakan awal-awal yang tidak diembuskan dan diembuskan, sedangkan Tai Utara umumnya tidak (Li 1977). Rumpun bahasa Tai Barat Daya juga menunjukkan perbedaan pengembusan macam ini.

Penggolongan[sunting | sunting sumber]

William Gedney menganggap rumpun bahasa Tai Tengah lebih dekat hubungannya dengan rumpun bahasa Tai Barat Daya daripada rumpun bahasa Tai Utara, sedangkan André-Georges Haudricourt berpendapat rumpun bahasa ini lebih dekat hubungannya dengan rumpun bahasa Tai Utara. Akan tetapi, pohon sementara Pittayaporn (2009) cabang Tai menganggap rumpun bahasa Tai Tengah sebagai parafiletik.

Bahasa-bahasa tertentu di kawasan yang kebanyakannya berbahasa Tai Tengah, seperti Caolan dan Nùng An[1] di Vietnam Utara, menunjukkan ciri-ciri Tai Utara juga. Ini tampaknya merupakan bahasa campuran yang tidak sepenuhnya Tai Tengah atau Tai Utara. Jerold A. Edmondson menyebut bahasa Caolan sebagai "tertium quid."[2]

Analisis filogenetik perhitungan Jerold Edmondson (2014)[3] menunjukkan Tay dan Nung menjadi cabang yang bersangku paut di bawah rumpun bahasa Tai Tengah.

Rumpun bahasa Tai Tengah
  • Rumpun bahasa Tai Tengah Inti: Nung Chau, Pingxiang Zhuang, Leiping Zhuang, Ningming Zhuang
  • Tay: Tay Bao Lac, Tay Khanh Trung, Cao Lan
  • Nung: Nung Chao (Longzhou Zhuang), Nùng Phạn Slinh, Nung Inh, Nung Barat/Nung Din (Nong Zhuang), Nung Yang (Yang Zhuang), Nung An

Rumpun bahasa[sunting | sunting sumber]

Banyak rumpun bahasa Tai Tengah dikenal sebagai Nong 侬 (Nùng dalam bahasa Vietnam) atau Dai 岱 (Tày dalam bahasa Vietnam).

Tiongkok[sunting | sunting sumber]

Vietnam[sunting | sunting sumber]

  • Nung
    • Nùng Phạn Slinh
    • Nùng Cháo
    • Nùng Inh
    • Nùng An
    • Nùng Giang
    • Nùng Dín (=Nùng Barat atau Nong Zhuang)
  • Tày
    • Tày Bảo Lạc
    • Tày Trùng Khánh

Rujukan[sunting | sunting sumber]

Petikan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ http://sealang.net/sala/archives/pdf8/nicolson2000nung.pdf
  2. ^ Gregerson, Kenneth J., and Jerold A. Edmondson. 1998. Some puzzles in Cao Lan. University of Texas at Arlington.
  3. ^ Edmondson, Jerold A. Tai subgrouping using phylogenetic estimation. Presented at the 46th International Conference on Sino-Tibetan Languages and Linguistics (ICSTLL 46), Dartmouth College, Hanover, New Hampshire, United States, August 7-10, 2013 (Session: Tai-Kadai Workshop).

Sumber[sunting | sunting sumber]

  • Li, Fang-kuei. 1977. Handbook of Comparative Tai. Honolulu, Hawaii: University of Hawaiʼi Press.
  • Pittayaporn, Pittayawat. 2009. The Phonology of Proto-Tai. Ph.D. dissertation. Department of Linguistics, Cornell University.