Prasasti Ayam Teas III

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas

Prasasti AYAM TEAS III bertarikh 822 Ś (900 M) pada masa Kerajaan Medang oleh Raja Dyah Balitung, menggunakan Aksara Jawa- kuna dan Bahasa Jawa Kuna. Prasasti berupa lempengan tembaga. Ukuran 33,5 x 6,5 Cm. Ditulisi kedua sisinya. Sisi depan dituliisi 6 baris, sisi belakang 6 baris.

Transkripsi[sunting | sunting sumber]

Sisi depan

1. Swasti śakawarsātīta 822 punah posya māsa astami śuklapaksa. ha . ka . wr. wara tatkala amma (ajña?) śrī mahārāja rakai watukura

2. dyah balitung dharmmodaya mahāsambhu tumurun I rakrya(n) mapatuh I hino pu (daksa?) bahubajra paratipaksaksaya. Rakai halu pu sangramadradara. ra

3. kai sirikan pu samarawikranta. rakai wka pu bhāwaswara. rakai pagarwsi pu wirawikrama. rakai bawaŋ pu malawan. samgat tiruan pu śiwastra. manhu

4. rip u cakra. wadihati pu dapit. makudur pu samwrida. kumonakan ikanaŋ wanua sima ayam teas kabeh hinghinana I kana(ŋ) ma

5. samwyawahara hanankana anuŋ tan katamana de saŋ manilaladrabyahaji saparanya mada (madwa?) mawili tlu tuhan i sasi(ma) ya(n) panula(ŋ) kbo ya rua(ŋ) puluh kboanya. yan sapi

6. pataŋ puluh. Ya(n) wdus wwalu(ŋ) puluh. Yan (a)ndah sawataya)n). gulunan tlu(ŋ) pasaŋ. manarah tlu(ŋ) lu(m)paŋ

Sisi belakang

1. i sasima. yapwan pinikul dagananya kadyagani mabasanā, mabisar, ra (?) masayaŋ, makacapuri, kapas, wunkudu, tambaga, gansa

2. wsi, hala, yali kadut, kalamwitan. anung timah, garam, padat, weas, lna, nila, kasu(m)ba, miric, nipali, anawari ahātyawamdi (ityewamadi?)

3. saprakara ni dual pinikul kalmia ba(n)tal (a)nta satuhan pikulanya . panda amas (pande emas?), ta(m(baga, wsa(wsi?) sobuban i satuhan

4. man – – cadar pata (ŋ) pacadaran i sasima, maparahu kabeh hana ri ayam teas 3 kapwa matungalan tundan suhara 3

5. i satu(n)dan . mankana salahha de saŋ manilala drabyahaji sparanya mādual awĕli i sapradesa kabeh

6. manka (na) prapsapi (prsasti?) i ayahias ( ayam teas?).

Referensi[sunting | sunting sumber]

1. Boechari. 1986. Prasasti Koleksi Museum Nasional Jilid 1. Jakarta: Proyek Pengembangan Museum Nasional

———–. 2012. Melacak Sejarah Indonesia Kuno Lewat Prasasti: Kumpulan Tulisan Boechari. Jakarta: Kepustakaan Populer Gramedia.

2. Darmosoetopo, Riboet. 2003. “Sima dan Bangunan Keagamaan di Jawa Abad IX-X TU”. Disertasi. Yogyakarta: Prana Pena.

3. Dwiyanto, Djoko. 1993. “Metode Penelitian Epigrafi dalam Epigrafi” dalam Artefak No 13. Agustus 1993: 7-9.

4. Kuntowijoyo. 1995. Pengantar Ilmu Sejarah. Yogyakarta: Yayasan Bentang Budaya.

5. Kuntowijoyo. 2008. Penjelasan Sejarah. Yogyakarta: Tiara Wacana.

6. Nastiti, Titi Surti. 1982. Tiga Prasasti Dari Masa Balitung. Jakarta: Proyek Penelitian Purbakala Departemen Pendidikan dan Kebudayaan.