Nafi' al-Madani

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas
Nafi'
Nafi' al-Madani
Kun-yahAbu Ruwaim, Abu Ru`aim, Abu al-Hasan, Abu Nu'aim, Abu Muhammad, Abu Abdillah
NamaNafi'
Nasabbin Abdurrahman bin Abi Nu'aim
Nisbahal-Madani, al-Laitsi, al-Kanani
KebangsaanKekhalifahan Umayyah
EtnisArab
ZamanAbdul Malik bin Marwan
FirkahSunni
Minat utamaQira'at al-Qur'an, Hadis

Nafi' bin Abdurrahman bin Abi Nu'aim al-Laitsi al-Kanani (Arab: نافع بن عبد الرحمن بن أبي نُعيم الليثي الكناني), atau lebih dikenal sebagai Nafi' al-Madani (lahir pada tahun 70 H, wafat di Madinah pada tahun 169 H) adalah seorang ulama dibidang qira'at al-Qur'an dan merupakan salah satu Imam qira'at sepuluh. Ia menjadi Imam di Masjid Nabawi selama 60 tahun setelah wafatnya Abu Ja'far Yazid al-Madani.

Guru-gurunya[sunting | sunting sumber]

Ia mempelajari al-Qur'an dari 70 tabi'in, 5 diantaranya:

  1. Abdurrahman bin Hurmuz al-A'raj, sahabat Abu Hurairah
  2. Abu Ja'far Yazid bin al-Qa'qa', salah satu Imam qira'at sepuluh
  3. Syaibah bin Nashah
  4. Muslim bin Jundub al-Hadzali
  5. Yazid bin Ruman

Rawi-rawinya[sunting | sunting sumber]

  1. Qalun
  2. Warasy

Murid-muridnya[sunting | sunting sumber]

  1. Qalun
  2. Warasy
  3. Ibnu Wirdan
  4. Ibnu Jammaz
  5. Ishaq bin Muhammad al-Musayyabi
  6. Isma'il bin Ja'far
  7. Malik bin Anas

Kelimuannya dalam bidang hadis[sunting | sunting sumber]

Ia mendapatkan hadis dari Nafi' budak Ibnu Umar, Al-A'raj, 'Amir bin Abdullah bin az-Zubair dan Abu az-Zinad. Ia meriwayatkan kepada Al-Qa'ni, Sa'id bin Abi Maryam, Khalid bin Makhlad, Marwan bin Muhammad ath-Thathari dan Ismail bin Abi Uwais.

Referensi[sunting | sunting sumber]


Lihat pula[sunting | sunting sumber]