Lompat ke isi

Sayyid Muhammad Baqir Durche'i

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas

Sayyid Muhammad Baqir Durche'i (1848-1923) adalah seorang fuqaha dan marja' al-taqlid Syiah.

Sayyid Muhammad Baqir Durche'i adalah seorang ulama Syiah pada abad ke-19 dan ke-20, serta seorang guru besar di Hawza Ilmiyah Isfahan. Beliau belajar di Najaf di bawah bimbingan Mirza Shirazi dan Mirza Habibullah Rishti, dan di Isfahan di bawah bimbingan Muhammad Baqir Khansari. Di antara murid-murid beliau adalah Sayyid Abu al-Hasan Isfahani dan Sayyid Husain Borujerdi.[1]

Sayyid Muhammad Baqir Durche'i lahir pada tahun 1848 di desa Durche, Isfahan. Beliau memiliki nasab yang bersambung dengan Imam Musa al-Kadzim (as). Ayahnya bernama Murtadha, dan saudara-saudaranya, Muhammad Husain dan Muhammad Mahdi, juga merupakan ulama. Muhammad Mahdi merupakan lulusan Hawza Ilmiah Najaf dan salah satu pengajar terkenal fikih dan usul di Hawza Ilmiah Isfahan. Kakeknya, Muhammad Mirluhi Sabzawari, adalah salah satu ulama besar Isfahan pada masa Dinasti Safavid dan sezaman dengan Muhammad Taqi al-Masiri. Durche'i wafat pada tahun 1923 di Durche. Jenazahnya dimakamkan di pemakaman Takht-e Foulad di Isfahan setelah disemayamkan dari Durche.[2]

Beberapa murid terkemuka Sayyid Muhammad Baqir Durche'i antara lain: Sayyid Abu al-Hasan Isfahani, Sayyid Husain Borujerdi, Mirza Hasan Jabari Ansari, Mirza Ali Agha Shirazi, Muhammad Hasan Agha Najfi Qocha'i, Sayyid Jamal al-Din Golpayegani, Sayyid Hasan Mudarris, dan Rahim Arbab.[3]

Referensi

[sunting | sunting sumber]