Lompat ke isi

Étienne Jérôme Rouchouze

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas
Infobox orangÉtienne Jérôme Rouchouze

Edit nilai pada Wikidata
Biografi
Kelahiran28 Februari 1798 Edit nilai pada Wikidata
Saint-Sauveur-en-Rue Edit nilai pada Wikidata
Kematian13 Maret 1843 Edit nilai pada Wikidata (45 tahun)
Samudra Pasifik Edit nilai pada Wikidata
Vicar apostolic (en) Terjemahkan
14 Juni 1833 –
Uskup tituler
14 Juni 1833 –
Keuskupan: Nilopolis (en) Terjemahkan
Edit nilai pada Wikidata
Data pribadi
Kelompok etnikOrang Prancis Edit nilai pada Wikidata
AgamaGereja Katolik Roma Edit nilai pada Wikidata
Kegiatan
PekerjaanUskup di Gereja Katolik (1833–), imam Katolik Edit nilai pada Wikidata
KonsekrasiCarlo Maria Pedicini Edit nilai pada Wikidata


Étienne Jérôme Rouchouze SS.CC. (Chazeau, Loire 1798 - 1842 di laut) adalah misionaris Katolik asal Prancis di Kepulauan Sandwich.[1][2][3]

Dari Kongregasi Hati Kudus Yesus dan Maria ia menjabat sebagai Uskup Apostolik dan Tituler Vikaris Nilopolis[1] 1833-1843 dari Vikariat Apostolik Oriental Oceania, dari yang berasal Keuskupan Agung Pape'ete, Katolik Roma keuskupan Honolulu dan keuskupan Taiohae o Tefenuaenata di Kepulauan Marquesas.

Referensi

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ a b Lettres des missionnaires maristes en Océanie (1836-1854) - Page 721 2008 "Mgr ROUCHOUZE Étienne: 1798 à Chazeau, Loire - 1842 en mer Père picpucien, Vicaire apostolique de l'Océanie orientale il s'installe d'abord à Mangareva aux Gambier, puis, à Tahiti, comme évêque de 1833 à 1836. Il disparaît en mer ..."
  2. ^ Yannick Essertel L'aventure missionnaire lyonnaise: 1815-1962 2001 Page 215 "Mgr Rouchouze, vicaire apostolique de l'Océanie orientale. A la demande du Père Coudrin, Rome confie au Père Étienne Rouchouze1 l'évangélisation de l'Océanie orientale le 20 mai 1833. Le vicariat est formé des îles Gambier, de Tahiti, ..."
  3. ^ Pierre-Yves Toullelan Missionnaires au quotidien à Tahiti: les Picpuciens en Polynésie Page 136 - 1995 "À Mgr Rouchouze (vicaire apostolique de 1836 à 1840) succèdent Mgr Baudichon (1844-1848) et Mgr Jaussen (1848-1884). L'abandon de Mgr Baudichon entraîne la nomination pour les Marquises de Mgr Dordillon (1855-1888).