Arnobius

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas

Arnobius Tua
Meninggalc. 330

Arnobius dari Sicca (meninggal ~ tahun 330) adalah seorang apologis Kristen Awal, selama masa pemerintahan Diocletianus (284–305). Dia disebut juga Arnobius Tua. Berdasarkan Kronik karya Jerome, Arnobius, sebelum pindah agama, merupakan seorang retorikawan Numidia di Sicca Veneria (sekarang El Kef, Tunisia), yang merupakan pusat Kekristenan di Prokonsuler provinsi (Romawi) Afrika.

Catatan Hieronimus[sunting | sunting sumber]

Hieronimus mencatat dalam karyanya De Viris Illustribus mengenai Arnobius sebagai berikut:[1][2][3]

Arnobius pada masa pemerintahan Diocletian merupakan guru retorik paling terkemuka di Sicca di Afrika, menulis berjilid-jilid "Melawan Bangsa-bangsa" yang tersedia di mana-mana.

Referensi[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Hieronimus. De Viris Illustribus. 392-393 Masehi. Bab 79. Arnobius rhetor. Kutipan dalam bahasa Latin: Arnobius sub Diocletiano principe Siccae apud Africam florentissime rhetoricam docuit, scripsitque adversum gentes, quae vulgo exstant, volumina.
  2. ^ Hieronimus. De Viris Illustribus dalam bahasa Latin.
  3. ^ Hieronimus. De Viris Illustribus dalam bahasa Inggris.

Pustaka[sunting | sunting sumber]

  • "Arnobius". Encyclopedia Britannica. 1911. 
  • Borgeaud, Philippe (2005). Mother of the Gods: from Cybele to the Virgin Mary. Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-7985-X.  (mengambil banyak mengenai Arnobius)
  • Shahan, Thomas J. (1908). "Arnobius". Catholic Encyclopedia (edisi ke-Online). K. Knight. 
  • Simmons, Michael Bland (1996). Arnobius of Sicca: Religious Conflict and Competition in the Age of Diocletian. Oxford University Press. ISBN 0-19-814913-1.  Satu-satunya studi modern.

Pranala luar[sunting | sunting sumber]