Katimoho
Katimoho utawa Timoho utawa Katimaha (Kleinhovia hospita) tuwuhan kang ora mung cukul ing leladan Jawa, ananging uga tinemu ing kabèh leladan ing Indonésia. Ing Sunda diarani tangkele, utawa tangkolo. Ing Lampung lan Medura diarani mangar. Ing Bali diarani katimaha, ing Makasar diarani kayu paliasa. Ing Florès diarani kadanga lan ing Ambon diarani katimahar.
Katimoho asring ditemoni ing alas-alas sekunder padang suket, lan papan-papan kang ora kagarap manggon ing sadhuwure 500mdpl. Asring cukul bawera ing pinggiré kali, utamane ing wewengkon kanthi mangsa ketiga, lan uga ing alas-alas jati. Timoho ngasilaké kayu kang èntèng, empuk, lan nduwéni werna bungalan (coklat kening pucet), jambon, lan duwéni tekstur rada alus. Sanajan gampang digaringaké, digarap, lan dipernis, ananging kurang awet.
Kejaba kanggo kagunan tartamtu, kayu timaha arang digawé. Amung kayu Timoho kang duwé werna utawa garis kayu/urat kayu ireng amarga lelara diregani larang kanggo barang kerajinan. Kayu ngono iku diarani pelet lan ing mangsa kawuri regané larang amarga kanggo bahan bakuné kerajinan. Contoné kanggo gagang lan sarung keris, gagang gaman, kotak-kotak cilik, lan liyané. Kayu timoho kang duwèni urat bulet sak bonggol sarta alot lan atos asring disenengi kanggo gagang bendho utawa badhik.
Arané Desa[besut | besut sumber]
Désa-désa ing Jawa Wétan/Jawa Tengah/DIY kang gunakaké jeneng timoho utawa katimoho, ya iku[1]
| No | Desa/Kelurahan | Kecamatan | Kabupaten |
|---|---|---|---|
| 1 | Sumber Katimoho | Krejengan | Probolinggo |
| 2 | Katimoho | Kedamean | Gresik |
Rujukan[besut | besut sumber]
- ↑ a b Santosa, Iman Budhi (2017). Suta Naya Dhadhap Waru: Manusia Jawa dan Tumbuhan. Yogyakarta: Interlude. kc. 201. ISBN 978-602-6250-42-1.