Grand Prix F1 Spanyol 1981

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas
Grand Prix Spanyol 1981
Lomba ke-7 dari 15 dalam Formula Satu musim 1981
Detail perlombaan
Tanggal June 21 1981
Nama resmi XXVII Gran Premio de España
Lokasi Circuito Permanente Del Jarama, Jarama, Spain
Sirkuit Permanent racing facility
Panjang sirkuit 3.312 km (2.06 mi)
Jarak tempuh 80 putaran, 264.96 km (164.70 mi)
Cuaca Sunny, hot
Posisi pole
Pembalap Ligier-Matra
Waktu 1:13.754[1]
Putaran tercepat
Pembalap Australia Alan Jones Williams-Cosworth
Waktu 1:17.818 putaran ke-5[2]
Podium
Pertama Ferrari
Kedua Ligier-Matra
Ketiga McLaren-Ford

Grand Prix Spanyol 1981 adalah sebuah balapan Formula Satu yang digelar di Circuito Permanente Del Jarama, Jarama, Spanyol pada tanggal 21 Juni 1981. Balapan ini dimenangkan oleh pembalap Kanada Gilles Villeneuve. Dalam balapan ini Villeneuve berhasil menahan empat mobil dibelakangnya sehingga menjadikannya finis balapan terketat dalam sejarah F1. Ia berhasil mengungguli Jacques Laffite, John Watson, Carlos Reutemann dan Elio de Angelis dengan jarak hanya 1 detik saja. Namun balapan ini juga menjadi kemenangan terakhir Gilles di ajang F1.

Hasil lomba[sunting | sunting sumber]

Pos No Pembalap Tim/Konstruktor Lap Waktu/Tersingkir Grid Poin
1 27 Kanada Gilles Villeneuve Ferrari 80 1:46:35.01 7 9
2 26 Prancis Jacques Laffite Ligier-Matra 80 + 0.22 1 6
3 7 Britania Raya John Watson McLaren-Ford 80 + 0.58 4 4
4 2 Argentina Carlos Reutemann Williams-Ford 80 + 1.01 3 3
5 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford 80 + 1.24 10 2
6 12 Britania Raya Nigel Mansell Lotus-Ford 80 + 28.58 11 1
7 1 Australia Alan Jones Williams-Ford 80 + 56.58 2  
8 22 Amerika Serikat Mario Andretti Alfa Romeo 80 + 1:00.80 8  
9 16 Prancis René Arnoux Renault 80 + 1:07.08 17  
10 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 80 + 1:13.65 6  
11 21 Brasil Chico Serra Fittipaldi-Ford 79 + 1 Lap 21  
12 20 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford 78 + 2 Lap 15  
13 33 Prancis Patrick Tambay Theodore-Ford 78 + 2 Lap 16  
14 14 Chili Eliseo Salazar Ensign-Ford 77 + 3 Lap 24  
15 28 Prancis Didier Pironi Ferrari 76 + 4 Lap 13  
16 17 Republik Irlandia Derek Daly March-Ford 75 + 5 Lap 22  
NC 3 Amerika Serikat Eddie Cheever Tyrrell-Ford 62 DNF 20  
Ret 25 Prancis Jean-Pierre Jabouille Ligier-Matra 51 Rem 19  
Ret 6 Meksiko Hector Rebaque Brabham-Ford 46 Girboks 18  
Ret 30 Italia Siegfried Stohr Arrows-Ford 43 Ignition 23  
Ret 5 Brasil Nelson Piquet Brabham-Ford 43 Kecelakaan 9  
Ret 15 Prancis Alain Prost Renault 28 Melintir 5  
Ret 29 Italia Riccardo Patrese Arrows-Ford 21 Rem 12  
Ret 8 Italia Andrea de Cesaris McLaren-Ford 9 Kecelakaan 14  
DNQ 4 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford    
DNQ 31 Italia Beppe Gabbiani Osella-Ford    
DNQ 9 Swedia Slim Borgudd ATS-Ford    
DNQ 35 Britania Raya Brian Henton Toleman-Hart    
DNQ 36 Britania Raya Derek Warwick Toleman-Hart    
DNQ 32 Italia Giorgio Francia Osella-Ford        

Referensi[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Lang, Mike (1992). Grand Prix! Vol 4. Haynes Publishing Group. hlm. 40. ISBN 0-85429-733-2. 
  2. ^ Lang, Mike (1992). Grand Prix! Vol 4. Haynes Publishing Group. hlm. 43. ISBN 0-85429-733-2. 

Pranala luar[sunting | sunting sumber]